2 IV, 21.37, Wieliczka – Połączeni przez Papieża Polaka

To już 17 lat, kiedy Karol Wojtyła – Papież Jan Paweł II, po pracowitej, ziemskiej wędrówce, wrócił do Domu Ojca.

To już po raz 17 harcerze Hufca Wieliczka zaprosili do wspólnego czuwania przy pomniku świętego Polaka. Wobec wojny na Ukrainie razem z Nim, prosiliśmy o pokój.

Dźwięki gitary towarzyszyły modlitwie różańcowej, Barce i tej wzruszającej piosence, którą zaśpiewaliśmy w braterskim kręgu.

Dym jałowca łzy wyciska, noc się coraz wyżej wznosi.
Strumień drobną falą błyska, czyjś głos w leśnej ciszy prosi:

Żeby była taka noc, kiedy myśli mkną do Boga,
żeby były takie dni, że się przy Nim ciągle jest.
Żeby był przy Tobie ktoś, kogo nie zniechęci droga,
abyś plecak swoich win stromą ścieżką umiał nieść.

Ogrzej dłonie przy ognisku, płomień twarz Ci zarumieni.
Usiądziemy razem blisko, jedną myślą połączeni

(połączeni, połączeni).

Tuż przed szczytem się zatrzymaj,

spójrz jak gwiazdy w dół spadają,
spójrz jak drga kosodrzewina, góry z Tobą wraz wołają

(wraz wołają, wraz wołają).

Żeby była taka noc, kiedy myśli mkną do Boga,
żeby były takie dni, że się przy Nim ciągle jest.
Żeby był przy Tobie ktoś, kogo nie zniechęci droga,
abyś plecak swoich win stromą ścieżką umiał nieść.

Dziękujemy za możliwość spotkania w ciszy kwietniowej nocy, którą rozjaśnił nie tylko wiosenny śnieg, ale także blask pochodni i zniczy.

Beata Sędzik